Ներվային հոգնածություն

Արդեն մոտ 7 օր է կարգին չեմ քնել, արթնանում եմ շատ ուշ, քնում եմ շատ ուշ, իբր պարապում եմ, ամեն օր սուրճի հսկայական պաշարներ եմ հուպ տալիս: Անվերջանալի դեղեր, հակառակի նման հենց քննություննրի շրջանում բացվեց դեղերի ընդունման շրջանը:Առավոտվա դեղը խառնում եմ գիշերվա դեղի տեղն եմ խմում, արթնանում եմ, հազիվ գտնում եմ դեղը, խմում ու քնում, էլի արթնանում մի կտոր հաց եմ ուտում ու էլի դեղ խմում, պարապում եմ իբր, հետո էլի դեղ, հետո քնելուց արաջ զզվելի պրոցեդուրաներ ու անհագիստ քնել: Անվերջանալի խառը երազներ, ամենօրյա գլխացավ, ամեն մի մանրուքից ներվայնանալ, ու ժամանակ վատնել երազելով ու քնին տրվելով: Մնաց 2 օր ու մասմաբ հանգստին կտրվեմ, չնայած որ բուժումս կավարտվի 7 օրից ու նորից պետքա գնամ բժշկի + լրացուցիչ դասեր, նոր սինոփսիսյան ծրագրերի ուսուցանում: Հոգնել եմ, զգում եմ էլ չեմ կարողանում: Ներվերիս հետ էլ չգիտեմ ինչ անեմ, հա ընդունում եմ, որ ես եմ որոշում երբ ներվայնանամ, բայց ինչ անեմ, որ ամեն մի հիմարությունից ներվերս խախտվում են: Նույնիսկ ներվայնանում եմ մեգահոգատար բժշկիցս, ոնց քցում-բռնում եմ էս մեկին մաման շատա փող տալիս, համարյա ամեն օր զանգումա, հարցնում ամեն մի մանրուքի մասին ու հա ասում, որ ինձ թուլացած պահեմՕ__Օ դե արի ու մի ներվայնացի :Դ Հա ներվային եմ և ինչ? Հարբել եմ ուզում, էն կարգի, որ ամեն ինչ շուջս պտպտվի, ոչ մի բան չհասկանամ, հաջորդ օրը ոչ մի բան չհիշեմ: Ժող., 2 օրից ովա գալիս հառռռռռբելու? Եթե ոչ ոք չլինի, մենակ կհարբեմ, կծխեմ մի կուշտ ու կքնեմ մի 24 ժամ: Ու առհասարակ ինձ հանգիստ թողեք, ուզում եմ կատարյալ հանգիստ, եթե պետքա ինձ ներվայնացնեք ու խանգարեք ինձանից հեռու գտնվեք....ինչքան հնարավորա հեռու:/

ոչ մի բան

Հմ, էսօր տարօրինակ տրամադրությամբ եմ արթնացել, չնայած երևի օրվա երկրորդ կեսին տրամադրությունից բան չմնաց: Երևի ցավալի փաստա, բայց ես միօրինակ բաներ տանել չեմ կարողանում, սիրում եմ ռիթմ, շարժում, իսկ վերջերս ձանձրանում եմ, միգուցե ինձ շրջապատել եմ ոչ ճիշտ մարդկանցով / խնդրում եմ սխալ չհասկանալ, բոլորնդ էլ լավն եք/ : Միշտ , երբ ուզում եմ ինչ-որ մի բանից հեռու մնամ, ուղղակի ջնջեմ, մտածում եմ, իսկ ինչ լցնեմ դրա փոխարեն? ու չգտնելով հարմար բան` թողնում եմ նույնը, ոնց քցում բռնում եմ շատ անկապ քայլա, պետքա ուղղակի հեռանալ ու չփնտրել դրան փոխարինող մի բան, այլ լրիվ ուրիշ զգացողությունների հետևից վազել, հասնել, բռնել ու հոտը զգալ, պետքա քայլել քամու ուղղությամբ, որ հեշտ լինի, բայց ես միշտ սիրել եմ հակառակ գնալ, փոքր ժամանակ զուտ հակառակվելու համար, իսկ հիմա չգիտեմ թե ինչի: Խառնա, բայց միապաղաղ, տեսնես մի օր կհանդիպեմ մեկին ով ինձ կհասկանա մինչև վերջ, ես էլ իրեն, բավական դժվար բան են` հասկանալ և հասկացվել: Իսկ մինչև վերջ հասկացվել ու հասկանալ, երևի երբեք չի լինում: Միգուցե մենակություն եմ զգում դրա համար եմ էմոցիոնալ դիմակ հագել: Ուֆ, հա էլ միապաղաղա եղել, միշտ մենակ, միշտ ոչ այնտեղ ուր պետքա ու ներվային, ներվային, ներվային: Ինձ քչից շատից ճանաչելով կարող եմ հստակ ասել, որ վաղը էս գրածը կարդալուց կմտածեմ ջնջելու մասին: Ինչպես ասում են` կարգավիճակ: բոլորից ձանձրացած ու ամեն ինչից:

Վերնագիր

Բլոգ, բլոգ, բլոգ.......մեկ-մեկ առժէ հիշել քո մասին

Նոր Տարին եկավ, հին տարին գնաց: Երբեք չեմ սիրել իտոգներ անել, թե ես տարին ինչով էր լավ? ինչ կարաի անեի? որ չարեցի, ի վերջո ամեն տարի էլ զարգանում ես, մտահորիզոններդ փոխվում են, նու օրինակ էս տարի ես շատ նոր բաներ իմացա իմ մասին, ու դա,կարծում եմ, շարունակական բնույթ կկրի, ինչպես նաև վատ բաներ, ինչևէ, համարում եմ տարին հաջողա փակվել: Նոր` արդեն այս տարում, ահագին բաներ ունեմ անելու, ահագին պլանավորված, կարծում եմ գազան տարիա լինելու ու բնականաբար լիքը հաճելի համեմունքներով լցոնված:

Քվազիարձակուրդները բավական լավ անցան, մի քանի ոչ հաճելի պահեր եթե չհաշվեմ, որոնց մասին հենց նոր հիշեցի, հետևաբար ստացվումա ոչ հաճելի պահեր նույնիսկ չեն եղել, իսկ ինչ էլ որ եղելա իմ առավելությամբ ավարտվելա, ինչևէ: Հիմա ահավոր հոգնած եմ, էսօր բավական ծանր օր էր. առավոտ 9-ից քննության էի, որը ավարտվելա 2.30, նու համենայնդեպս ես էդ ժամանակ արդեն պատասխանեցի դուրս եկա 100 էլ ստացա: Ախմախ տոմս էր 2 հարցը իմ սիրելի հարցերից էր, էն 2-ը էդքան էլ չէ, ինչևէ, դորդուբեշեցի, քամվեցի և ուժեղ գլխացավով դուրս եկա, չնայած որ երբ գնում էի պատասխանելու արդեն գլուխս ահավոր ցավում էր: Քննական իտոգները հիմա սենցա 100,100,98 , դեռ ունեմ 2 քննություն, որոնցից մեկը միջանկյալնորով 96ա, յա կվորահանձնեմ, յա չէ, իսկ մյուսը մեր բոլորի կողմից շատ սիրված մեգաբարդ քննություննա: Պետքա որ ամեն ինչ լավ լինի:Վաղվանից սկսելու եմ հազիվ ել հասցնեմ:

Ուրախալի լուր էսօր գնացի, որ ինետի վարձը մուծեմ, պարզվեց ինչ-որ դեպոզիտա ինչա ու էս ամսվա փոխարեն արդեն մուծել ենք, անցաց տարվա սկզբինՕ_________Օ ափսոս դրա համար մինչև 6ը Երևանով մեկ բոշություն էինք անում, չնայած որ երեխաների համար նախատեսված ինչ-որ խաղահրապարակում բավական լավ ժամանակ անցկացրեցինք, հատկապես Սոնան :Դ:Դ

Գրելս չի գալիս: Ու առհասարակ ոմն առյուծի շատ եմ կարոտում, դժվարա, դժվար, երբ քեզ բավական հարազատ մարդկանց երկար ժամանակ պետքա չտեսնես ու չգրկես: Ո'չ ալտերնատիվ տարբերակներ կան, ո'չ էլ հավես ունես ման գաս, մեկա էն չէ, ինչպես ասում են առյուծը ուրիշա, մի տեսակ ուրիշա:Դ էս իմ ամենահաճելի ցավոտ կողմնա, շատ չծավալվեմ:Դ

Չգիտես ինչի, ինձ նենց հետաքրքիրա 1 տարի հետո ինձ տեսնել, մի կողմից շատ ուզում եմ, մյուս կողմից վախենում եմ: 2011-ից բավական շատ բանա կախված. համենայնդեպս այժմյան դրությամբ ու բավական շատ բանա ինձանից պահանջվում անել, որոնք ուզեմ չուզեմ պետքա հասցնեմ: Ինչպես ասում են, լավատեսորեն ենք մոտենում ու հստակ համոզված լինելով, որ մեգալավ տարիա սպասվում:

Իսկ հիմա քնել, արդեն անջատվում եմ / ֆու, բլոգային պարտքս կատարեցի :Դ / Ի դեպ, արջի տարի չկա?