TOTO!!!!!!!!!!!

Կարծես թե ազատ ժամանակ ունեմ, ավելի շուտ ուղեղս անջատած վիճակումա, որոշեցի գրեմ, բացի այդ մի քանի նկարներ եմ ուզում տեղադրեմ: Բայց մինչ այդ մի զարհուրելի դեպք.այսօր Բունիաթյանի ժամին մեր խմբից մի տղա (բնույթով ու հոգով քյարթուշ) ինձանից գիրքա ուզում, տալիս եմ, վերցնումա ու ասում "մերսի քուրիկ ջան"Օ_Օ, ես բավական զարմացած նայեցի իր դեմքին, ձեռքս մնաց օդում, ասումա, "ինչ-որ բան պիտի տամ, քուրիկ ջան?" ասում եմ "Չէ, զարմացած եմ, որ քուրիկ ես ասում, անունս ուղղակի քուրիկ չէ, Շուշանա"...ահավորա Օ_Օ Իսկ ընդհանուր վերջերս բավական զբաղված եմ, դեռ շաբաթվա վերջը չէ, բայց արդեն հոգնած եմ, էս շաբաթ վերջին հանգիստ շաբաթնա, մյուս շաբաթվանից կարծիք կա, պիտի գիշերեմ սինում, եթե թողեն: Մաման արդեն նեղանումա, որ մոռանում եմ իրեն զանգեմ, ինքը զանգումա, կամ դասի եմ լինում, կամ ինչ-որ բան եմ մտածում, միշտ ասում եմ զբաղված եմ: Ինչքան ժամանակա արդեն Սոն, որ խոտերին չենք պարկել? Իսկ ընկերներիս զգուշացնեմ, որ արդեն շաբաթ օրվանից խիստ սահմանափակում եմ սկայպային խոսակցությունները, բլոգում, եթե հասցնեմ կգրեմ, մինչև առաջին միջանկյալները, ասելա թե հոկտեմբերի վերջ, նոյեմբերի սկիզբ:Օհ, պետք հիշել քրոջս ապագա երեխային մի բան նվիրել, պետքա որ մեկ ամսից ծնվի, հիհի, մորաքույր եմ դառնալու շուտով))Տեսնես վերջին անգամ քրոջս հետ երբ եմ խոսել?հիշեմ վաղը զանգեմ, ով իմանա արդեն նեղացելա..և իմ համար վերջին ամենատխուր փաստը, ժամանակը ահավոր դանդաղա անցնում:Ուզում եմ ձյուն գա...

Հիմա տեղադրեմ խոստացված նկարները

Էրեբունի տանող ճանապարհին, աղբանոցում մի երիտասարդ փորփրում էր աղբանոցը, նախ մտածեցի, որ ինչ-որ բանա կորցրել, հետո վերցրեց ինչ-որ արկղ, հետո նորից մի այլ բան ու դրեց մեքենայի մեջՕ_Օ ով իմանա ոստիկանությունը որոնումա, ահա նա, նոր սերնդի բոմժուլ

Ով իմանա ինձ հետևումա, նկատել էր, որ նկարում եմ մեքենայի միջից ( մտնումա սեղանի տակ /)

Իմ և Սոնի հայտնաբերած բավական տարօրինակ արտաքինով կին :D

Միայն Բանգլադեշում երևի կարելի է հանդիպել նման անունով խանութի :D:D

AAAAAAAAAAAA!!!!!!!!! ուրեմ հաջորդ նկարը պոլիտեխի գրադարանի հետևում ենք նկարել, մենք շատ զարմացանք, երբ սա կարդացինք`

 Խոխմը էնա, որ երկուսս էլ կարդացել ենք կայնելնա արգելվում ու ահագին ժամանակ մտծում ենք թե ինչի?Նկարը երկու օր առաջ ենք արել, բայց ես էսօր նոր կարդացել եմ, որ կայանելնա արգելվում: Ծերանում ենք, ծերանում...Հա, ես ու Սոնը արդեն էնքան հաճախ ենք նույն բանը մտածում ու միաժամանակ ասում, որ ես մտածում եմ, որ մենք իրար համար ենք ստեղծված Օ_Օ ( հիշումա էն երկու ծեր կանանց ֆիլմը )

Վերջ, քնեել, վաղը մեգածանր օրա:bye,bye shooshchkulikaska))))

Շախմատ կամ ճատրակ)))

Շախմատ խաղալ գիտեք? Եթե ոչ սովորեք, հրաշք խաղա:
Իսկ ինձ ժամանակին թվում էր ես շախմատ խաղալ գիտեմ, բայց արի ու տես, որ էդքան էլ լավ չեմ խաղում: էսօր սինում շախմատ էի խաղում մեր խմբի Ռուբենի հետ, հավես տիպա: Դե ինքը ասեց, որ նենց ոչինչա խաղում, դե ես էլ նենց ոչինչ եմ խաղում, ասեցի դե լավ եկ խաղանք: Այո', Ռուբենը լավ էր խաղում: Ես դա հասկացա հենց սկզբից ու ոչ թե ես խաղում էի այլ պաշտպանվում: Ամենաահավորը էնա, որ մեր խմբի ևս ३ տղա հետևում էին մեր խաղին, խեղճ Շուշուկի, դե արի ու դիմացի նման ստորացմանը: Չնայած դա իմ համար էդքան ստորացում չէր, ի վերջո իրենից լավ չէի խաղում, բայց դե օբիդնի էր: Ամենազավեշտալին էնա, որ ես վերջերս , որ շախմատ եմ խաղացել միշտ մենակ եմ խաղացել , ու խաղի ընթացքում ( ես խաղում էի սևերով, սիրում եմ ) մոռանում էի , որ մենակ չեմ խաղում ու սկսում էի սպիտակներով մտածել ու երբ անցնում էի իրագործմանը ինձ հիշեցնում էին, որ ես սևերով եմ խաղում ու այդպես մի քանի անգամ:D:D Բնականաբար առաջին խաղը պարտվեցի, երկրորդը ոչ ոքի, երրորդը էլի պարտվեցի:Չնայած ինքը ասում էր, որ լավ եմ խաղում, բայց դե ասումա ուշադիր չեմ... բա ով ուշադիր կլիներ? համ ուտում էի, համ թեյ խմում, համ էլ պատմում մի քանի բաների մասին: Ռուբաշի հետ պայմանավորվել եմ հետը պարապեմ, դուրս հեչ չի գալիս ոնց եմ մտածում, ուղեղսա ժանգոտել: Տեսնեմ, տեսնեմ պետքա մինչև ձմեռ վերականգնել նման ահավոր վիճակը (հիշումա մեգագրազը ), չնայած դրա վերականգնելը, որնա, գիտես խաղում ես, չէ չէ: Բա Սոնային էլ սովորեցրեցի մի քանի օր առաջ, խաղացինք ես պարտվեցի, չնայած ես իրեն բացահայտ ասում էի , թե ես ինչ քայլեր եմ անում ու ինչի, բայց դե ...:
Էլ ինչ ունեմ պատմելու? Հա ինետ չունեմ, երևի մոտ երկու օր կամ ավել, հիմա տանը չեմ, բոմժի նման եկել եմ ու զավթել եմ Սոնի կոմպը ու լսում եմ, թե ինքը ոնցա բարձրաձայն լուծում մաթեմի վարժություններ ու անվերջ ասումա, անարդարա, դաժե քառակուսային չի լինում, դաժե խորանարդային ու էսօր էլ խոզուկի հետ չի կարա քնի ( ով հասկացավ , հասկացավ): Մեկ ६ հատ քննության եմ, վաղվանից դառնում եմ մեգազբաղված մարդ, պետքա սկսել պարապել, նյութերը չափից դուրս շատ են (էս ասում եմ, որ հիմիկվանից հոգեպես պատրաստվեմ ) :
Հա ու մեջքիս ինչ-որ մկաններ են բռնվել, նստում եմ ցավումա, կանգնում եմ ցավումա, շնչում եմ ցավումա, գոնե ոտքերս ցավեին էդ չինական րոպեական վարժություններից, մեջքսա ցավում, որոշ մարդկանց ոնց եմ մոռթելու հենց տեսնեմ:
Կարծես թե էսքան բան էի ուզում ասեի կամ ավել, էլ հավես չունեմ գրեմ, Սոնի ստեղնը սպանումա, հարմար չէ:

Բարև, բարև կարմիր արև...ինչից կարող եք դուք ժպտալ կամ ուղղակի հիստերիկ ծիծաղ ունենալ?

Մոտ մեկ տարի առաջ ունեի մի տետր կամ օրագրի նման մի բան, մեջը գրում էի ինչ եմ սիրում, ինչ եմ ուզում անել, ինչն է ինձ երջանկացնում, ինչն է տխրեցնում և նմանատիպ շատ այլ բաներ գրի էի առնում, իմ համար ամենակարևոր կետը դա ինչն եմ ուզում իմ մեջ փոխել կետն էր..նոր կարդում եմ 25-ից ավել բան իմ մեջ ինձ դուր չէր գալիս..հիմա կարդում եմ թե ինչ իմ մեջ դուրս չէր գալիս ու մտածում եմ, որ ախր ես ոչ մի լուրջ քայլեր չեմ արել, որ այդ կետերը ուղղեմ, բայց նայում եմ կան կետեր, որ հիմա կամ չեմ ուզում փոխեմ , կամ արդեն այդ գիծը իմ մեջ չկա...պարադոքս? Չէ, ոչ մի զարմանալի բան, ժամանակի ընթացքում բոլորս ենք փոխվում ու ձեռք բերում նոր գծեր, որոնք նախկինների հետ կամ հատվում են, կամ ուղղակի զուգահեռ են, կամ տարբեր կիսահարթություններում են, կամ էլ կպնում են ու ձևավորում նոր գիծ...հօհօ, էս բոլոր բասնյաները գրելու ընթացքում են ծնվում, միգուցե վաղը կարդամ ու չհամաձայնվեմ: Ասածս էնա, որ ես սկսել եմ ինձ սիրել նենց ոնց որ կամ, ինչի փոխվեմ? բոլորս էլ ունենք թերություններ, որոնք մեր համար են թերություն շատ հաճախ, միգուցե վերացնես էդ թերությունը ու օպա, հանդիպես դատարկության? Չգիտեմ, ուղղակի սենց լավա, անշուշտ կան բաներ, որոնք ինձ երբեմն խանգարում են, օրինակ ալարկոտությունս, բայց անհրաժեշտության դեպում դա հաղթահարում եմ, այս և նման այլ օրինակներից կարող եմ եզրակացնել, որ բոլոր իմ համար տեսանելի թերությունների համար ես ունեմ հակադեղ, բայց դեռ քիչմ դժվար է ստացվում բոլորի հակադեղերը ման գալ: Ինչ որ ինձ սկսում եմ հակասել, լավ այս մի թեմայից դրուս գանք, միգուցե բարդ եմ հասկացնում էն ինչ ուզում եմ ասել, բայց իբրը սփոփիչ հանգամանք ասեմ, ես էլ կարգին չեմ հասկանում, գրում եմ պահի տակ, էն ինչ էդ պահին անցնումա ուղեղումս:

Ուզում էի հենց սկզբից խոսել ժպտալուց: Այսպես կոչված ամերիկյան ժպիտը նկատի չունեմ, այլ այն հաճել կամ ոչ հաճելի պատճառները, որոնց դեպքում ինչ տրամադրություն էլ ունենք կժպտաք: Իմ մոտ դրանք շատ են, ահավոր շատ, օրինակ հիմա ժպտում եմ, ու գիտեք ինչի? հիշեցի թե ինչքան քիչ ու միգուցե ոմանց համար անկապ պատճառներ են ինձ պետք ուրախանալու ու ժպտալու, ու ահավոր հիստերիկ ծիծաղելու համար:Հետաքրքիր է միշտ էսպիսին կլինեմ, թե կգա ժամանակ, որ ուրախանալս չի գա? Տխուր կլինի..բայց դեռ նորմալա: Չգիտեմ ոնց կհասկանաք, բայց ես չեմ կարողանում, բառից բուն իմաստով երկար ժամանակ տխուր, թթված, նեղացած (երբեք կարգին նեղացած չկամ(( ) մնալ, շատ-շատ մեկ ժամ, էն էլ կարողա շատ նեղված լինեմ լացեմ, անցնի ու նորից վերադառնամ իմ բնականոն ծաղրածուի կյանքին)))  Միգուցե նրանից, որ ես բավական շատ ուրախանում եմ, թեկուզ հենց մենակ խոտերի վրա պարկելուց ու տերևների, կամ ցանկացած բնության մասնիկի շարժման մեջ ինձ ներգրավելու փորձերով: Հա, վերջերս էլ բոլոր մարդ-արջուկներին նկատում եմ ու ահավոր ուրախանում եմ նրանց հանդիպելուց, ավելի շուտ, որտեղ արջուկ կամ արջ եմ տեսնում աշխարհով մեկ եմ լինում, դե հիմա պատկերացրեք, Երևանի բոլոր խանութներում կա փափուկ խաղալիք արջուկ, տարբեր շոկոլադների վրա, տարբեր խանութներ արջուկ անունով, նույնիսկ տաքսի Վինի կա: Դե արի ու մի ուրախացի...տխրելս չի գալիս ոչ էլ պետք է...

Իսկ միթե առհասարակ պատճառ կա շատ երկար ժամանակով թթված մնալ???Կարծում եմ ամեն ինչ անցողիկա ու եթե ուզես հեշտ հաղթահարվող, պետքա նայել առաջ ու հետ նայել ընդհամենը ժպտալու համար, ոչ թե տխրելու ու փոշմանելու:

Իրականում ուզում էի այսօր խոսել մի քանի վայրերի մասին, որտեղ ուզում եմ գնալ, բայց դե հենց ուզում էի գրել, սա անցավ ուղեղովս: Այսօրվա պլանավորված նյութը մյուս անգամ: 

Ամեն ինչից մի քիչ

Բավական բաներ են տեղի ունեցել, որոնց մասին արժեր գրել, բայց իմ մեծ "բարեկամ" ալարկիոտությունը հավես չէր անում: Մինչ քնելս ասեցի հակիրճ փորձեմ ամեն ինչ պատմել:

Դե սեպտեմբեր, նոր ուսումնական տարվա սկիզբ, սինոփսիսյան խառը գործեր, նոր խումբ, նոր մարդիկ, ամեն ինչ նոր էր այս սեպտեմբերին, բավական հաճելի փոփոխություն մասնագիտական առումով:Եթե ինձ մեկ տարի առաջ հարցնեին, թե արդյոք ես կուզեի միկրոսխեմաների նախագծող դառնալ, ես միանշանակ կասեի, ո'չ, ու կոնկրետ չէի ասի ինչ եմ ի վերջո ուզում, ինչպես եմ ինձ պատկերացնում: Իսկ այսօր ես կասեմ, այո', հենց նախագծող, ուրիշ մասնագիտություն?իհարկե ոչ: Միգուցե ինքս ինձ եմ համոզել, որ դա եմ ուզում, բայց ինչ էլ որ լինի, ուղղակի այս մեկ շաբաթվա ընթացքում ինչ դասի ենք գնում, իմ դուրը ուղղակի շատա եկել, սիրում եմ, միշտ սիրել եմ ֆիզիկա, իսկ սա ինչ խոսք ֆիզիկայի շատ լավ իմացություն պահանջումա: Ահամ, ուրեմն հստակ կարող եմ ասել, մասնագիտությունս ընտրված է իմ նախասիրություններին համապատասխան, մնաց գլուխ հանեմ, ինչ խոսք բավական բարդ է ու պահանջում է շատ մեծ ժամանակ ու հատկապես ինքդ քո վրա պետք է միշտ աշխատես, ի վերջո ամեն ժամ զարգացող մասնագիտություն է:Ահամ, ուրեմն մասնագիտական էս մակարդակումա, սպասվումա շատ ծանր կիսամյակ, ունեմ 2 կուրսային ու 6 քննություն, թվումա թե քիչա, բայց դրանք մեգաքննություն ու մեգակուրսային են: Հույս ունեմ, որ մինչ Հունվար խելագարված չեմ լինի: Հա , ի դեպ, սինում շատ հավեսա, կարելիա ասել, մանր քայլերով դառնումա իմ առաջին տունը:

Նոր մաս իմ օրվա ընթացքում: Վիկիի հետ ամեն օր / բացառությամբ հուսամ մենակ այսօր / անում ենք պիլատես, ով չգիտի ինչա, դիմեք ոմն առյուծի, ինքը կասի: Ըստ մեծն դասախոսի խոսքերի, մոտ 4 ամիս հետո կունենամ այլ մարմին, կարծիք կա, հիմիկվանից լավը ու ավելի արտահայտիչ մկաններ, նու ասում են թե ավելի գեղեցիկ կազմվածք: Նու, դեռ սկզբնական փուլում ենք, երկու օր է ինչ անում ենք, ավելի շուտ անում եմ, գիտեմ 2 վարժություն:Ի դեպ, մարզիչը կասե, որ առաջին վարժությունըմ որը ես երեկ 70 հատ + 36 հատ արել եմ, բավական լավա, որ այդքան արել եմ  ու լավա, որ այդքան շուտ արդեն այդքան արել եմ, ասումա, թե շատերը չեն կարողանում: Որպես նորմալ մարդ այսօր ստուգեցի այդ փաստը Սոնի ու Կարինայի վրա ու հա, իրենք նույնիսկ մեկ հատ չկարողացան անել, աչքիս ես իսկապես սպորտսմեն ու մեգահրաշք էակ եմ, ով իմանա, դարի բացահայտումն եմ :D : Բայց դե, հաջորդ անգամ անպայման պետք է ինչ գնով էլ լինի 100 հատ կամ ավել կարողանամ անել:

Ընդհանուր առմամբ շատ զբաղված եմ: Առավոտ գնում եմ Սին, հետո դասերից հետո օր կա լրացուցիչ դասեր ենք անում, այն օրերը որ չունենք, մնում ենք լեկցիաներն ենք կարդում ու այսպես ասած դասերն ենք անում, քանզի Սինը իր ուսումնական նյութերը չի թողնում դուրս հանել, պետք է ուզենք չուզենք մնանք դասերից հետո պարապենք: Իհարկե բոլոր հարմարությունները կան դրա համար:Ի վերջո, անվճար սուրճ, թեյ ու ուսանողների անձնական խոհանոցը իր բոլոր հարմարություննրով, կան մարդիկ, որ տարբեր ճաշեր են բերում, երևի հեսա կուրսայինները գրելու ժամանակ ես էլ իմ բան սարքեմ տանեմ, որ բոլորին թունավորեմ ու հանգիստ խխճով պարապեմ::D:D

Էսօր Կարինի ծնունդն էր, բավական լավ նշեցինք: Ես ու Սոնը ինչպես միշտ վերջին պահին մտածեցինք բոլոր անակնկալների մասին ու նվերի:Նվեր ընտրել ենք 22.30, երբ մենք վերջապես մեր գործերից ավարտեցինք:Հավես օր էր, եթե չհաշվենք, որ եկել եմ տուն ու անջատվել եմ, հետո արթնացել եմ, բավական շշմած, կարդացել եմ մի երկու բան, հետո աղբորս հետ սկսել ենք մեր միակ խոսակցության թեման, ասելա թե միկրոսխեմանրը, մի քանի բան իմացա իրենից: Հույս ունեմ մեկ տարի հետո բնավ կարիգ չեմ ունենա, ինչ որ մեկից մասնագիտական բան հարցնել:Հույսս որնա, տենց էլ  պետքա լինի:Նու, որ մտածեք, եղբայրսա, բոլորը միգուցե երազեին ունենալ տանը բավական լավ սխեմատեխնիկ եղբայր, բայց ես քիչմ չեմ սիրում հարցնել նման բաներ, չնայած, որ ինքը շատ լավա բացատրում ու շատ լավ հասկանումա, բայց ես նման հարցեր հազարից մեկ եմ տալիս, ավելի լավա ինքս հասկանամ ու դա ինձանից խլի 3 ժամ, քան մեկից հարցնեմ ու դա խլի 2 րոպե, չնայած որ դասերի ժամին ինչ չեմ հասկանում տեղում հարցնում եմ, բայց երբ ինքս եմ մտածում ու կարդում, սիրում եմ ինքս էլ հասկանալ:

Կարծես թե խոսեցի ամեն ինչից մի քիչ, հետո եթե հավես անեմ ու ժամանակ ունենամ կգրեմ: Իսկ հիմա քնել, արդեն ուշա: