Վերջին երեք թե չորս օրերս բավական հաճելի են ընկերական "կրուգում" են անցնում, կարծեմ մեկ շաբաթ առաջ Վիկին էր եկել Վիենից: Ինչևէ կիրակի ու ուրբաթ հանդիպել էինք: Ուրբաթ օրը ՏՊ-ի հանդիպումն էր, եթե չհաշվեմ, որ դրա նախորդ օրը իմ մարմինը անզգայացաց էր այն բանի պատճառով, որ Բայանը ռեստլինգի մի քանի ցավագին տրյուկներ արեց իմ մարմնի վրա ու մի քանի անգամ զխկացի գետնին /չնայած էտ էլ իր տեղը ունի, բայց ափսոս հետո ցավումա մարմինդ/ ամեն ինչ շատ լավ անցավ, աաա, մոռանում էի ու եթե հաշվի չառնեմ, որ նույն օրը Վիկիի պարտքը մարեցի` երկու պոնչիկ ու երկու բաժին կակաո: Մի բան էլ, եթե ինձ անընդհատ արջ չասեին, նախ ասեմ արջի նախապատմությունը: Վիկին, նույն ինքը Լևոն Մկրտչյանը, ինձ նմանեցրել էր արջուկի, դեռ երբ Վիենում էր ու ինձ "կենդանի" չէր տեսել, մի անգամ ինձ ասեց արջ ու նկատեց, որ ներվայնանում եմ, դե բնականաբար ինչպես սովորական ներվ ուտող մարդ սկսեց ինձ արջ ասելով ներվայնացնել, հիմա համարյա բոլոր ընկերներս ինձ արջ են ասում/ ես ձեր, դեռ լավ չեք ճանաչում իմ նման արջուկին/: Կիրակի օրը գնացել էինք Բայենց` կինո տեսնելու: Ես չեմ տեսել: Միայն մի ֆիլմ այն էլ քսան րոպեի չափով, ահավոր տախտկալի էր, առհասարակ ինչ-որ ռոբոտախառը, երեխայախառը ու ֆանտաստիկայախառը կինոներ տանել չեմ կարողանում: Բազմաթիվ ծեծերից ու աղաչանքներից հետո Վիկին տարոյի խաղաթղթերով գուշակություն արեց: Նու ահագին մտածելու առիթ տվեց, նախ նրա համար, որ կարգին բան չհասկացա, հետո էլ վերջերս իմ մոտ դեպրեսնյակ իրավիճակներ են ու այդ ամենից հետո ավելի խորացավ, բայց սպասում եմ, որ մի անգամ էլ այսպես ասած բացի, որ հասկանամ մի քանի իմ համար կարևոր բաներ: