среда, 11 мая 2011 г.

Վայթե գերհոգնած եմ

Ոչ մի բան չկա, քայլում ես մթության մեջ, վախենում ես ընկնել, դրա համար ամեն մի քաըլդ 20 անգամ քցում բռնում ես: Ուզում ես մեկի ձեռքը բռնել, բայց երբ հույով լի դեմքով հասնում ես ինչ-որ մեկին ու սպասում ես, որ քեզ կօգնի, կողքիդ կլինի` ինքը չկա, իսկ դու դրան չէիր սպասի երբեք, ախր դու կլինեիր ինչ էլ լիներ, բայց շատերը չէ, ամեն մեկը իր համար, իր կառույցի վրա, իսկ դու քո փոքրիկ կառույցում լրիվ մենակ, իսկ քեզ թվում էր մենակ չես, իսկ միգուցե քեզ ամեն ինչ քիչա? ու չես բավարարվում եղածով? ոոոոոոոոուոււււււււււււււււււււււււււււֆֆֆֆֆֆֆֆֆֆֆֆֆ ոնց եմ ուզում քնեմ մի 1 տարի, հոգնել եմ, բոլորից, ամեն ինչից, ինձնից, կոմպից, աթոռներից, ուզում եմ քնեմ, քնեեեեեեեեեեել եմ ուզում:

Комментариев нет:

Отправить комментарий